Artık emekli olan Başmüfettiş Holger Kunkel (65), 31 yıl boyunca Petra P.'nin öldüğüne inanıyordu. “Petra'nın öldürüldüğü benim için açıktı. Bunun üzerine 100.000 avroluk bahse girerdim” diyor Kunkel. 1984 yılında, o zamanlar 24 yaşında olan bilgisayar bilimi öğrencisi, Aşağı Saksonya'nın Braunschweig kentinde ortadan kayboldu. Bir marangoz çırağının genç kadının cinayetini itiraf etmesi nedeniyle kadının öldüğü açıklandı.
Ancak 2015 yılında Petra P. tesadüfen yeniden ortaya çıktı. Düsseldorf polisi onu mahalledeki bir hırsızlıkla ilgili olarak sorguya çekti.
Müfettiş açıklıyor: Petra P. otuz yıldır saklanıyordu
Petra P. otuz yıldan fazla bir süre nasıl saklanabildi? Susanne Schneider adı altında göze çarpmayan bir yaşam sürdü. Kunkel “Bild” gazetesine verdiği röportajda “O büyük şehrin gri faresiydi, bu onun kılıfıydı” dedi. Müfettiş, P.'nin kimliğinin ortaya çıkmasının ertesi günü buluştu. “Onunla Düsseldorf'ta röportaj yaptık ve bunu neden ve nasıl yaptığını anlamak istedik.”
Petra P. kaçak çalışıyordu, çeşitli geçici işlerde çalışıyordu ve kirayı nakit olarak ödüyordu. “Ev sahibiniz bize bunun onu şüphelendirdiğini söyledi. Ancak Petra P. bankalara güveni olmadığını, onların parasını boşa harcayacağını söyleyerek bundan vazgeçti.”
P. her iki ayda bir elektrik ve gaz faturası alırdı. Bununla birlikte bir eczaneye gitti ve kasadan faturayı aldı. “Ve nakit ödedi.” P.'nin ne arabası vardı ne de tatile gidiyordu. Ayrıca sağlık sigortası da yoktu. Müfettiş Bild'e, P.'nin kliniğe gitmek zorunda kaldığında Hollandalı bir turist gibi davrandığını açıkladı. Hesabı nakit olarak ödedi. “Çok tutumlu yaşamış ve parayı iyi saklamış olmalı.”
“İfşa edilme riskini göze almadı”
Polis memuru, P.'nin “hiç arkadaşı yoktu, partneri yoktu ve ifşa edilme riski de yoktu” dedi. Onun için çok tehlikeli hale gelirse taşındı. Braunschweig, Gelsenkirchen, Essen, Düsseldorf. P. bir RTL muhabirine şunları söyledi: “Susanne Schneider'la kalmayı çok tercih ederdim.”
Kunkel ve P. tekrar karşılaştıklarında, önceden kayıp olan kadın polis memuruna o sırada neden saklandığını açıklar: “Bilmiyorum. Sanırım şizofren oldum. Hayatımın ilk beş yılında çok kötü muameleye maruz kaldım. Petra P., “O zamanlar bu şekilde istismara uğradığımı bilmiyordum ve bunu bastırdım” diyor. Yaklaşık 31 yıl önce bir daha asla ailesinin yanına dönmeme kararı aldı. Artık nihayet yeniden bir banka hesabı açabilir, interneti kullanabilir ve doktora gidebilir. “Bu beni mutlu ediyor.”
Ancak 2015 yılında Petra P. tesadüfen yeniden ortaya çıktı. Düsseldorf polisi onu mahalledeki bir hırsızlıkla ilgili olarak sorguya çekti.
Müfettiş açıklıyor: Petra P. otuz yıldır saklanıyordu
Petra P. otuz yıldan fazla bir süre nasıl saklanabildi? Susanne Schneider adı altında göze çarpmayan bir yaşam sürdü. Kunkel “Bild” gazetesine verdiği röportajda “O büyük şehrin gri faresiydi, bu onun kılıfıydı” dedi. Müfettiş, P.'nin kimliğinin ortaya çıkmasının ertesi günü buluştu. “Onunla Düsseldorf'ta röportaj yaptık ve bunu neden ve nasıl yaptığını anlamak istedik.”
Petra P. kaçak çalışıyordu, çeşitli geçici işlerde çalışıyordu ve kirayı nakit olarak ödüyordu. “Ev sahibiniz bize bunun onu şüphelendirdiğini söyledi. Ancak Petra P. bankalara güveni olmadığını, onların parasını boşa harcayacağını söyleyerek bundan vazgeçti.”
P. her iki ayda bir elektrik ve gaz faturası alırdı. Bununla birlikte bir eczaneye gitti ve kasadan faturayı aldı. “Ve nakit ödedi.” P.'nin ne arabası vardı ne de tatile gidiyordu. Ayrıca sağlık sigortası da yoktu. Müfettiş Bild'e, P.'nin kliniğe gitmek zorunda kaldığında Hollandalı bir turist gibi davrandığını açıkladı. Hesabı nakit olarak ödedi. “Çok tutumlu yaşamış ve parayı iyi saklamış olmalı.”
“İfşa edilme riskini göze almadı”
Polis memuru, P.'nin “hiç arkadaşı yoktu, partneri yoktu ve ifşa edilme riski de yoktu” dedi. Onun için çok tehlikeli hale gelirse taşındı. Braunschweig, Gelsenkirchen, Essen, Düsseldorf. P. bir RTL muhabirine şunları söyledi: “Susanne Schneider'la kalmayı çok tercih ederdim.”
Kunkel ve P. tekrar karşılaştıklarında, önceden kayıp olan kadın polis memuruna o sırada neden saklandığını açıklar: “Bilmiyorum. Sanırım şizofren oldum. Hayatımın ilk beş yılında çok kötü muameleye maruz kaldım. Petra P., “O zamanlar bu şekilde istismara uğradığımı bilmiyordum ve bunu bastırdım” diyor. Yaklaşık 31 yıl önce bir daha asla ailesinin yanına dönmeme kararı aldı. Artık nihayet yeniden bir banka hesabı açabilir, interneti kullanabilir ve doktora gidebilir. “Bu beni mutlu ediyor.”