Yıllar süren bekleyişin ardından, Apple'ın yaklaşık on yıl içindeki ilk büyük yeni ürünü karşınızda. Kayak gözlüklerine benzeyen bir yüz bilgisayarı olan 3.500 dolarlık Vision Pro önümüzdeki hafta piyasaya sürülecek.
Peki ne bekleyebiliriz?
Göz hareketlerini ve el hareketlerini takip eden yüksek çözünürlüklü ekran ve sensörlere sahip cihaz, Apple'ın en iddialı ürünlerinden biri. Kulaklıklı mikrofon seti, hayatımızı daha iyi hale getirmek için verileri fiziksel dünyaya bağlayan bir “uzamsal hesaplama” çağının başlangıcı olarak ilan ediliyor. Örneğin gözünüzün ucunda dijital notlarla bir sunum yaptığınızı hayal edin.
Geçen yıl Vision Pro'yu deneyen ilk gazeteci grubu arasındaydım ve görüntü kalitesinden etkilendim, ancak sonuçta insanların onu giyip giymeyeceğinden emin değildim. Son 12 yılda Google, Meta, Snap, Samsung ve Sony gibi şirketlerden, büyük masaüstü bilgisayarlara takılan sanal gerçeklik gözlükleri ve fotoğraf çekmek için kullanılan Akıllı gözlükler de dahil olmak üzere bir düzineden fazla kulaklık takmış olmam şüpheciliğimi hafifletti. Cihazlar, işlerin klavyede yazmak yerine vücudu hareket ettirerek yapıldığı sürükleyici bir deneyim yaratmalı.
Genel anlamda, kulaklıklarla ilgili sorunun teknolojiyle daha az, davranışla daha çok ilgisi var: İnsanlar bilgisayarı yüzlerine kapatmaktan çabuk yoruluyor, cihazlar dolaba atılıyor ve yazılım geliştiricileri uygulama geliştirmeye olan ilgilerini kaybediyor. Araştırma firması IDC'ye göre, karma gerçeklik ve sanal gerçeklik başlıklarının satışları geçen yıl yüzde 8,3 düştü ancak bu yıl Apple'ın pazara girmesiyle toparlanabilir.
Apple, müzik çalarlar ve akıllı telefonlarda olduğu gibi üstün ürünlerle partiye geç kalma konusunda bir üne sahip olsa da Vision Pro'nun özellikle göz yaşartıcı fiyatı göz önüne alındığında bir atılım olacağı garanti edilmiyor.
Teknoloji analisti ve eski Apple pazarlama direktörü Michael Gartenberg, “Apple pazara geç mi çıkıyor ama en iyi ürünü sunarak başarılı oluyor?” diye sordu. “Ya da 3.500 dolarlık kitlesel pazar kulaklığı olmadığı için mevcut bir pazar yok mu?”
Bir Apple yüz bilgisayarının gelecekte hayatımıza nasıl uyacağını (ya da uymayacağını) daha iyi anlamak için bu anı, Vision Pro'nun oluşturduğu çerçeveyi taktığım birçok yüz bilgisayarına bakmaya değer.
Akıllı gözlük
2012 yılında Google, karma gerçeklik başlığını tanıttı: Google Glass. Esasen, sağ gözünüzün üzerine yerleştirilmiş bir kamera ve tek gözlüklü, takvim ve harita yazılımı içeren şeffaf bir ekran içeren bir kafa bandıydı. Heyecan verici potansiyelini göstermek için Google, uçaktan atlarken yüz bilgisayarı takan insanları gösteren bir video hazırladı.
Bu yıl Google Glass'ın ilk prototipini denediğimde çalışan tek özellik, ben bir yolu daire içine alırken yön gösteren bir harita uygulamasıydı. Bu teorik olarak araba sürerken veya bisiklete binerken gözlerinizi yoldan ayırmamak için yararlı olabilir, ancak bunun önemli bir bedeli vardır: Bir Star Trek karakteri gibi görünüyordum.
Aslında Google Glass'ın halka tanıtılmasının ardından kaos ortaya çıktı. San Francisco'da bir blogcu bu şapkayı taktığı için saldırıya uğradı. İnsanların videolarını izinleri olmadan çeken kişiler için “cam deliği” terimini de içeren memler ortaya çıktı. Google sonunda Monocle'ı bir iş cihazı olarak pazarladı, ancak sonuçta 2023'te ürünü durdurdu.
Google Glass'ın çöküşünün ardından teknoloji sektörü yeniden bir araya gelerek tasarım ve gizlilik sorunlarını çözmeye çalıştı. 2016 ve 2021'de Snap ve Meta, bir kullanıcının kayıt yaptığını gösteren kameralara ve küçük ışıklara sahip şık gözlükler piyasaya sürdü. Her iki ürün de popüler değildi. Yakın zamanda ikinci nesil Meta gözlükleri test ettim ve tatmin edici derecede modern görünmelerine rağmen, fotoğraflarını çektiğimde kimsenin fark etmemesi nedeniyle gizlilik endişelerinin devam ettiği sonucuna vardım.
Akıllı telefon tabanlı sanal gerçeklik
Teknoloji endüstrisi de insanlara farklı türde bir sanal gerçeklik kulaklığı satma konusunda istekli. Plastik gözlüklere benzeyen kulaklıklar, dış dünyaya bakışınızı engelleyerek kendinizi 3 boyutlu bir dijital ortama kaptırmanıza ve sanki gerçekten oradaymış gibi bir şeyler deneyimlemenize olanak tanıyor (örneğin, Büyük Kanyon görünümü örneğine doğru başınızı hareket ettirmek gibi). .
Google ve Samsung gibi teknoloji şirketleri, sanal gerçeklik başlıklarının satışına yardımcı olmak amacıyla ekranları ve işlem güçleri açısından akıllı telefonlara güvenmeye çalıştı. Samsung, 2015 yılında sanal gerçeklik şirketi Oculus ile birlikte çalışarak kullanıcının sanal gerçeklik içeriğini görüntülemek için akıllı telefonunu takabileceği bir kulaklık olan Gear VR'yi geliştirdi. 2016 yılında Google, Android telefonlar için benzer bir ürün olan Daydream VR'yi piyasaya sürdü.
Ürünler VR deneme maliyetini düşürürken ben bununla mücadele ettim. VR yazılımını çalıştıran akıllı telefonlar çok ısınıyordu, pilleri çabuk bitiyordu ve uygulamalar zorlayıcıydı; denediğim bir simülasyon, sanal bir dinozora bakmayı içeriyordu. Google, 2019'da Daydream VR'yi sonlandırdı ve Samsung, 2020'de VR içerik hizmetlerinin sona erdiğini duyurdu.
Bağlı VR
Meta'yı iki yıl önce 2 milyar dolara satın alan Oculus, 2016 yılında, güçlü bir masaüstü bilgisayara bağlanabilen üst düzey bir VR sistemi olan Oculus Rift'i piyasaya sürdü. Kulaklık, oyun kumandası ve bilgisayardan oluşan paketin tamamı 1.500 dolara mal oluyor. Lansmanında 30 oyunla ürün, yeni nesil oyun cihazı olarak pazarlandı.
Sanal gerçeklik oyunları, oyunun ortasındaymış gibi hareket etmenizi sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Bir atış oyunu, silah aramayı, çömelmeyi ve hareket kontrol cihazlarını kullanarak silahları alıp rakiplere ateş etmeyi içerebilir.
Bunu, PlayStation konsollarına bağlanan Sony'nin 400 dolarlık PlayStation VR kulaklığı da dahil olmak üzere diğer benzer ürünler takip etti. Yıllar boyunca PlayStation kulaklığı, ayrı bir bilgisayar satın alma ihtiyacını ortadan kaldırarak maliyetleri düşürdüğü için yüksek performanslı sanal gerçeklik alanına hakim oldu. İkinci nesil PlayStation kulaklığı geçen yıl piyasaya sürüldü.
Yine de bir Sony yöneticisi yakın zamanda sanal gerçekliği “zorlu bir kategori” olarak nitelendirdi çünkü VR oyun endüstrisi için pek değişmedi. Çoğu insan hâlâ televizyonda video oyunları oynamayı tercih ediyor.
Yıllar boyunca tüm bu ürünleri test etme deneyimim, hepsinin aynı kusurları paylaştıklarını gösteriyor: kulaklıklar ağır geliyordu, donanım ve kablolar oturma odasında dağınıklık oluşturuyordu ve oynanacak çok fazla heyecan verici oyun yoktu.
Bağımsız kulaklıklar ve karma gerçeklik
Bilgi işlem, ekran ve sensör teknolojilerini tek bir üründe birleştiren bağımsız kulaklıklar, bugüne kadarki en pratik VR ürünleri haline geldi. Meta'nın fiyatı 250 ila 1.000 dolar arasında değişen Quest kulaklıkları 2019'dan bu yana bu yaklaşımı kullanıyor ancak ürünler hâlâ popüler değil.
Geçtiğimiz yıl Meta, karma gerçekliğe odaklanan ve kulaklığı kullanırken gerçek dünyaya bakmak için kameraları kullanan ilk tüketici kulaklığı olan 500 dolarlık Quest 3'ü piyasaya sürdü. Örneğin atış oyunu sırasında silahla ateş ederken oturma odanızdaki kanepenin arkasına siper alabilirsiniz. Testlerimde grafiklerin önemli ölçüde iyileşmesine rağmen yaklaşık 15 dakika sonra kulaklığın boynumda çok fazla ağırlık hissetmeye başladığını fark ettim. Ayrıca oyunlardan ve cihazın iki saatlik kısa pil ömründen de etkilenmedim.
Bu da hepimizi söz konusu ürüne getiriyor: Apple'ın dizüstü bilgisayarınızı sanal ekran ve dijital klavye, 3D film oynatıcı ve oyun cihazıyla değiştirmek için bir üretkenlik aracı olarak pazarladığı Vision Pro.
21 onsluk Vision Pro, Meta'nın ürünleri kadar ağırdır ve onu yarım saat taktıktan sonra gözlerim ve boynum da benzer şekilde yoruldu.
Gözlüğe bir kabloyla bağlanan ayrı bir cihaz olan Apple kulaklığın pili, Meta'nınki gibi iki saatlik çalışma süresi sağlıyor; bu, bırakın çok fazla iş yapmayı, çoğu uzun metrajlı filmi oynatmaya bile yetmiyor.
Oyunlar söz konusu olduğunda hiçbir büyük oyun stüdyosu henüz Vision Pro için özel olarak tasarlanmış bir şey duyurmadı. Ancak kulaklıkta 3 boyutlu bir dinozoru görüntülemek için bir uygulama bulunuyor.
Peki ne bekleyebiliriz?
Göz hareketlerini ve el hareketlerini takip eden yüksek çözünürlüklü ekran ve sensörlere sahip cihaz, Apple'ın en iddialı ürünlerinden biri. Kulaklıklı mikrofon seti, hayatımızı daha iyi hale getirmek için verileri fiziksel dünyaya bağlayan bir “uzamsal hesaplama” çağının başlangıcı olarak ilan ediliyor. Örneğin gözünüzün ucunda dijital notlarla bir sunum yaptığınızı hayal edin.
Geçen yıl Vision Pro'yu deneyen ilk gazeteci grubu arasındaydım ve görüntü kalitesinden etkilendim, ancak sonuçta insanların onu giyip giymeyeceğinden emin değildim. Son 12 yılda Google, Meta, Snap, Samsung ve Sony gibi şirketlerden, büyük masaüstü bilgisayarlara takılan sanal gerçeklik gözlükleri ve fotoğraf çekmek için kullanılan Akıllı gözlükler de dahil olmak üzere bir düzineden fazla kulaklık takmış olmam şüpheciliğimi hafifletti. Cihazlar, işlerin klavyede yazmak yerine vücudu hareket ettirerek yapıldığı sürükleyici bir deneyim yaratmalı.
Genel anlamda, kulaklıklarla ilgili sorunun teknolojiyle daha az, davranışla daha çok ilgisi var: İnsanlar bilgisayarı yüzlerine kapatmaktan çabuk yoruluyor, cihazlar dolaba atılıyor ve yazılım geliştiricileri uygulama geliştirmeye olan ilgilerini kaybediyor. Araştırma firması IDC'ye göre, karma gerçeklik ve sanal gerçeklik başlıklarının satışları geçen yıl yüzde 8,3 düştü ancak bu yıl Apple'ın pazara girmesiyle toparlanabilir.
Apple, müzik çalarlar ve akıllı telefonlarda olduğu gibi üstün ürünlerle partiye geç kalma konusunda bir üne sahip olsa da Vision Pro'nun özellikle göz yaşartıcı fiyatı göz önüne alındığında bir atılım olacağı garanti edilmiyor.
Teknoloji analisti ve eski Apple pazarlama direktörü Michael Gartenberg, “Apple pazara geç mi çıkıyor ama en iyi ürünü sunarak başarılı oluyor?” diye sordu. “Ya da 3.500 dolarlık kitlesel pazar kulaklığı olmadığı için mevcut bir pazar yok mu?”
Bir Apple yüz bilgisayarının gelecekte hayatımıza nasıl uyacağını (ya da uymayacağını) daha iyi anlamak için bu anı, Vision Pro'nun oluşturduğu çerçeveyi taktığım birçok yüz bilgisayarına bakmaya değer.
Akıllı gözlük
2012 yılında Google, karma gerçeklik başlığını tanıttı: Google Glass. Esasen, sağ gözünüzün üzerine yerleştirilmiş bir kamera ve tek gözlüklü, takvim ve harita yazılımı içeren şeffaf bir ekran içeren bir kafa bandıydı. Heyecan verici potansiyelini göstermek için Google, uçaktan atlarken yüz bilgisayarı takan insanları gösteren bir video hazırladı.
Bu yıl Google Glass'ın ilk prototipini denediğimde çalışan tek özellik, ben bir yolu daire içine alırken yön gösteren bir harita uygulamasıydı. Bu teorik olarak araba sürerken veya bisiklete binerken gözlerinizi yoldan ayırmamak için yararlı olabilir, ancak bunun önemli bir bedeli vardır: Bir Star Trek karakteri gibi görünüyordum.
Aslında Google Glass'ın halka tanıtılmasının ardından kaos ortaya çıktı. San Francisco'da bir blogcu bu şapkayı taktığı için saldırıya uğradı. İnsanların videolarını izinleri olmadan çeken kişiler için “cam deliği” terimini de içeren memler ortaya çıktı. Google sonunda Monocle'ı bir iş cihazı olarak pazarladı, ancak sonuçta 2023'te ürünü durdurdu.
Google Glass'ın çöküşünün ardından teknoloji sektörü yeniden bir araya gelerek tasarım ve gizlilik sorunlarını çözmeye çalıştı. 2016 ve 2021'de Snap ve Meta, bir kullanıcının kayıt yaptığını gösteren kameralara ve küçük ışıklara sahip şık gözlükler piyasaya sürdü. Her iki ürün de popüler değildi. Yakın zamanda ikinci nesil Meta gözlükleri test ettim ve tatmin edici derecede modern görünmelerine rağmen, fotoğraflarını çektiğimde kimsenin fark etmemesi nedeniyle gizlilik endişelerinin devam ettiği sonucuna vardım.
Akıllı telefon tabanlı sanal gerçeklik
Teknoloji endüstrisi de insanlara farklı türde bir sanal gerçeklik kulaklığı satma konusunda istekli. Plastik gözlüklere benzeyen kulaklıklar, dış dünyaya bakışınızı engelleyerek kendinizi 3 boyutlu bir dijital ortama kaptırmanıza ve sanki gerçekten oradaymış gibi bir şeyler deneyimlemenize olanak tanıyor (örneğin, Büyük Kanyon görünümü örneğine doğru başınızı hareket ettirmek gibi). .
Google ve Samsung gibi teknoloji şirketleri, sanal gerçeklik başlıklarının satışına yardımcı olmak amacıyla ekranları ve işlem güçleri açısından akıllı telefonlara güvenmeye çalıştı. Samsung, 2015 yılında sanal gerçeklik şirketi Oculus ile birlikte çalışarak kullanıcının sanal gerçeklik içeriğini görüntülemek için akıllı telefonunu takabileceği bir kulaklık olan Gear VR'yi geliştirdi. 2016 yılında Google, Android telefonlar için benzer bir ürün olan Daydream VR'yi piyasaya sürdü.
Ürünler VR deneme maliyetini düşürürken ben bununla mücadele ettim. VR yazılımını çalıştıran akıllı telefonlar çok ısınıyordu, pilleri çabuk bitiyordu ve uygulamalar zorlayıcıydı; denediğim bir simülasyon, sanal bir dinozora bakmayı içeriyordu. Google, 2019'da Daydream VR'yi sonlandırdı ve Samsung, 2020'de VR içerik hizmetlerinin sona erdiğini duyurdu.
Bağlı VR
Meta'yı iki yıl önce 2 milyar dolara satın alan Oculus, 2016 yılında, güçlü bir masaüstü bilgisayara bağlanabilen üst düzey bir VR sistemi olan Oculus Rift'i piyasaya sürdü. Kulaklık, oyun kumandası ve bilgisayardan oluşan paketin tamamı 1.500 dolara mal oluyor. Lansmanında 30 oyunla ürün, yeni nesil oyun cihazı olarak pazarlandı.
Sanal gerçeklik oyunları, oyunun ortasındaymış gibi hareket etmenizi sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Bir atış oyunu, silah aramayı, çömelmeyi ve hareket kontrol cihazlarını kullanarak silahları alıp rakiplere ateş etmeyi içerebilir.
Bunu, PlayStation konsollarına bağlanan Sony'nin 400 dolarlık PlayStation VR kulaklığı da dahil olmak üzere diğer benzer ürünler takip etti. Yıllar boyunca PlayStation kulaklığı, ayrı bir bilgisayar satın alma ihtiyacını ortadan kaldırarak maliyetleri düşürdüğü için yüksek performanslı sanal gerçeklik alanına hakim oldu. İkinci nesil PlayStation kulaklığı geçen yıl piyasaya sürüldü.
Yine de bir Sony yöneticisi yakın zamanda sanal gerçekliği “zorlu bir kategori” olarak nitelendirdi çünkü VR oyun endüstrisi için pek değişmedi. Çoğu insan hâlâ televizyonda video oyunları oynamayı tercih ediyor.
Yıllar boyunca tüm bu ürünleri test etme deneyimim, hepsinin aynı kusurları paylaştıklarını gösteriyor: kulaklıklar ağır geliyordu, donanım ve kablolar oturma odasında dağınıklık oluşturuyordu ve oynanacak çok fazla heyecan verici oyun yoktu.
Bağımsız kulaklıklar ve karma gerçeklik
Bilgi işlem, ekran ve sensör teknolojilerini tek bir üründe birleştiren bağımsız kulaklıklar, bugüne kadarki en pratik VR ürünleri haline geldi. Meta'nın fiyatı 250 ila 1.000 dolar arasında değişen Quest kulaklıkları 2019'dan bu yana bu yaklaşımı kullanıyor ancak ürünler hâlâ popüler değil.
Geçtiğimiz yıl Meta, karma gerçekliğe odaklanan ve kulaklığı kullanırken gerçek dünyaya bakmak için kameraları kullanan ilk tüketici kulaklığı olan 500 dolarlık Quest 3'ü piyasaya sürdü. Örneğin atış oyunu sırasında silahla ateş ederken oturma odanızdaki kanepenin arkasına siper alabilirsiniz. Testlerimde grafiklerin önemli ölçüde iyileşmesine rağmen yaklaşık 15 dakika sonra kulaklığın boynumda çok fazla ağırlık hissetmeye başladığını fark ettim. Ayrıca oyunlardan ve cihazın iki saatlik kısa pil ömründen de etkilenmedim.
Bu da hepimizi söz konusu ürüne getiriyor: Apple'ın dizüstü bilgisayarınızı sanal ekran ve dijital klavye, 3D film oynatıcı ve oyun cihazıyla değiştirmek için bir üretkenlik aracı olarak pazarladığı Vision Pro.
21 onsluk Vision Pro, Meta'nın ürünleri kadar ağırdır ve onu yarım saat taktıktan sonra gözlerim ve boynum da benzer şekilde yoruldu.
Gözlüğe bir kabloyla bağlanan ayrı bir cihaz olan Apple kulaklığın pili, Meta'nınki gibi iki saatlik çalışma süresi sağlıyor; bu, bırakın çok fazla iş yapmayı, çoğu uzun metrajlı filmi oynatmaya bile yetmiyor.
Oyunlar söz konusu olduğunda hiçbir büyük oyun stüdyosu henüz Vision Pro için özel olarak tasarlanmış bir şey duyurmadı. Ancak kulaklıkta 3 boyutlu bir dinozoru görüntülemek için bir uygulama bulunuyor.